Alertan de que los macroviñedos cargados de fitosanitarios arruinan el rural del Val da Ulla

El Sindicato Labrego Galego-Comisións Labregas (SLG-CCLL) puso en marcha una jornada informativa en la Casa da Estación de Vedra para alertar “ao respecto das consecuencias para a veciñanza e o medioambiente da instalación de grandes empresas vitivinícolas na comarca da Ulla, que están acaparando importantes extensións de terra que, ademais, en moitas ocasións nunca foran adicadas á plantacións de vides senón a dirixidas a outras producións alimentarias”, reseñan. Y al hilo, alertan también del abuso de plaguicidas, al necesitar “14 veces máis químicos que o cultivo de millo”.

Para frenar estos presuntos desmanes surgía la Plataforma si a un Rural Vivo que, según una de sus miembros, la sanitaria Natalí González, se puso en marcha “diante da desesperación e desolación de ver como estaba talando centos de hectáreas de árbores autóctonas, sobre todo carballos e sobreiras centenarias que lembrábamos de toda a vida”. 

Y si bien nació inicialmente por el impacto visual, paisajístico y emocional, pronto se percataron de que este modelo de macrocultivos ponía en jaque “as viñas para autoconsumo, e tamén as pequenas adegas que fan un traballo marabilloso, que respectan as masas forestais, tentan poñerse o máis lonxe posíbel das casas”.

González continúa argumentando que “o que está pasando agora é que están desembarcando estas grandes empresas que están levando todo a eito, que non lles importa nada a biodiversidade nin a saúde das persoas, que están poñendo viñas ata debaixo das nosas xanelas, un dos cultivos máis agresivos que existen hoxe en día debido ao uso intensivo de fertilizantes e fitosanitarios, con graves repercusións na saúde”.

Desde la Biología

Estos datos fueron refrendados por el doctor en Bioloxía e integrante de la Plataforma pola Regulación de sulfatos no Salnés, José Pereira, quien lamentó que en su comarca también quedaran tocadas las bodegas artesanales y que ahora estén “rodeados de viñedos”, denunciando que “temos problemas cos sulfatados na contorna do colexio, por exemplo, ou cas plantacións de leitugas e outros vexetais que comercializan cooperativas da zona”. También se refirió a los “altísimos” beneficios de la Denominación de Orixe Rías Baixas, y que la Administración está favoreciendo ese modelo intensivo para llenar lineales, “permitindo cultivos en terras agrarias e forestais, sen que se plantexen o feito de que é un cultivo altamente demandante de fitosanitarios”, abundaba en Vedra. 

Pereira lamenta asimismo que “das pedras de cobre, que xa eran malas, pasamos a produtos sintéticos que practicamente reúnen todas as marcas de risco que hai no mercado: nocivo para o medio ambiente, canceríxeno, corrosivo... Ademais sábese que o empeoramento do quecemento global as viñas van sufrir moito, polo que previsiblemente aumentará o uso destas substancias”.

Testimonio de Senra

La exeurodiputada Lídia Senra, hoy “labrega agroecolóxica de Vedra”, quiso dejar claro en la jornada informativa que “estase traspasando a terra das mans labregas que nos dan de comer a estas empresas que só queren as terras para o seu propio beneficio e mesmo en moitos casos para especular”. 

La que fuera también secretaria xeral del Sindicato Labrego instó a la Administración pública a adoptar responsabilidades en la custodia de tierras para la produción de alimentos, ya que “se a alimentación é fundamental para a vida, a terra debería ter unha función social. Precisamos unha figura que protexa a terra, e que independentemente de quen sexa a propiedade da mesma, tería que haber formas de que esa terra non puidera traspasarse ás grandes empresas, a estes negocios, porque ao final, é quitar a terra das mans de quen a traballa para entregala, vendela, hoxe a grandes industrias vitivinícolas, e mañá a outro tipo de negocio”.

Suscríbete para seguir leyendo